atalıq

is.

1. Ata ilə övlad arasındakı qan qohumluğu. Atalığını müəyyən etmək. Atalığını danmaq.

2. Ata üzərinə düşən vəzifə, borc. Atalıq vəzifəsi. – Etmişik ifa atalıq mehrini; Çəkmişik övladımızın fikrini. M. Ə. S.. <Hacı Murad:> Hərgah bu mümkün olmasa, atalıq ixtiyarımı əlimə alaram. S. S. A..

3. Ataya məxsus olan, ataya aid olan. Atalıq mülk.

4. Ögey ata. Rusca əlifba savadını da atalığımdan öyrənmişdim. Ə. H.. Axşam atalığım evə gələndə nənəm macəranı ona nəql etdi. O, razı olub məni də özü ilə bərabər fəhləliyə apardı. H. S..

5. Ata yerini tutan adam; himayəçi. Atalıq etmək – ata kimi baxıb böyütmək, tərbiyələndirmək. <Almaz:> Aftil dayı elə adam deyil, o çox gözəl kişidir. O, mənə lap atalıq eləmişdir. C. C.. Mursaqulunun atalıq edib böyütdüyü iki bacısı uşaq- ları var idi. S. H.. Bu gündən sonra Qurban Cəlilə yoldaşlıq yox, bəlkə də atalıq edirdi. İ. M..

6. köhn. məh. Keçmişdə qız köçərkən atasının oğlan evindən pul və ya qızıl şəklində aldığı başlıq.